Wszyscy siedzieli wokół długiego stołu w jadalni, a przewodniczący rady spojrzał na Atenę, po czym skinął głową. To był znak, że zamierza ogłosić ją przed radą jako rzadkiego wilka – przynajmniej na to się Atena zgodziła. Choć bardzo chciała zachować swoją tożsamość w tajemnicy, wiedziała, że nie mogą tego ukryć przed radą. Członkowie rady to godni zaufania ludzie, którzy pomagają watahom i wilkom