Słysząc jej jęki bólu, Edwin szybko ją puścił. – Cecilia... Chciał powiedzieć, że przeprasza, ale te słowa po prostu nie mogły przejść mu przez gardło. Cecilia posłała mu zimne spojrzenie. – Jest po trzeciej nad ranem. Co ty, do diabła, wyprawiasz? Edwin miał gruby biały bandaż na głowie, a połowa jego twarzy była opuchnięta. Oprócz tego miał na sobie szpitalny strój. Rzeczywiście wyglądał nieco u