– Nie zrobię, Edwin! – Pobierzemy się, jak tylko wyzdrowiejesz – powiedział Edwin łagodnie, delikatnie głaszcząc włosy na policzkach Juliette. – Dobrze. – Juliette nie mogła przestać płakać. „Prawie umarłam, ale było warto!” pomyślała. – Tata i ja już pójdziemy. Wy sobie spokojnie porozmawiajcie. – Dobrze! Wychodząc z sali, Ingrid uśmiechnęła się szeroko, aż zmarszczyła jej się twarz. – Och, dzięk