Perspektywa Maeve Znowu byłam sama. Żadnego Xadena. Żadnej Maggie. Żadnego domu, który by mnie chronił. Gdy zapadałam coraz głębiej w otchłani nieświadomości, resztki mojej przytomności drżały od wspomnień. Wciąż czułam ból i zmęczenie z ostatniego razu. To, jak moje nogi, po godzinach i milach biegu, piekły i uginały się przy każdym kroku, który próbowałam postawić… tę wszechogarniającą beznadzie