W końcu, nieważne jak mała była rana, to wciąż była rana... Wzrok Jacksona spoczął na wierzchu dłoni Oneidy. Rana była tak mała, że prawie nie krwawiła. – Tylko udajesz taką delikatną – wypluł te słowa bez większego znaczenia, ale w jego tonie nie było cienia obrzydzenia. Wręcz przeciwnie, pobrzmiewała w nim nuta bezradnego, czułego przywiązania. Wtedy Oneida zobaczyła, jak Jackson podaje jej a