Elise czuje się, jakby uderzył w nią ogromny głaz; jej ciężki oddech uspokaja się w chwili, gdy zaczyna odzyskiwać świadomość.
Zniknęły kamienne mury i żelazne drzwi, które ją więziły; teraz widzi tylko niebo i gwiazdy nad sobą.
Jej ciało swędzi od wilgotnej rosy na trawie, na której leży. Potrzebuje chwili, by podnieść się z ziemi; każdy ruch powoduje chrzęst trawy pod jej ciałem. Jęczy z bólu i
















