Pukanie do otwartych drzwi sprawiło, że podniosłam wzrok. „Ktoś cię szuka, Ava” – powiedziała Lydia. W końcu udało jej się zwracać do mnie po imieniu, zamiast „Pani” czy „Panna”. Jestem wdzięczna Letty, że przekonała mnie, by pozwoliłam jej zostać, bo jest nieocenioną pomocą. Nawet pomaga mi w niektórych obowiązkach domowych. Nie wiem, jak bym sobie poradziła bez niej. „Kto to, mamo?” Kazałam