„A co z twoim samochodem?” – pytam, odpalając silnik. Wiedziałam, że musiał tu przyjechać samochodem, swoim lub z szoferem. Rowan nie był typem człowieka, który korzysta z taksówek. „Dennis może odwieźć moje auto do domu… zadzwonię do niego, kiedy będę go potrzebować” – mruczy, gdy cofam i ruszam. „Dom… już go nie mam” – szepcę smutno. „Będzie dobrze” „Naprawdę?” – pytam z żalem. Z jakiegoś