Gilmore zdał sobie sprawę, że jest w poważnych tarapatach. Pocałował Christine przed bramą szkoły tylko po to, by wyładować złość. Wtedy jeszcze nie wiedział, z kim zadarł. Wpływowa rodzina Christine go zabije. Nawet jeśli nie oni, niezliczeni bogaci adoratorzy Christine z Uniwersytetu Oakhaven z pewnością nie darowaliby Gilmore'owi. Gilmore nagle przypomniał sobie, że starzec mówił, że wkrótce spotka inną kobietę. Powiedział nawet, że to od Gilmore'a zależy, czy przyniesie mu ona szczęście, czy pecha. Kolejna przepowiednia starca się spełniła. Jednak to, z czym mierzył się Gilmore, z pewnością było pechem. Gilmore był przygnębiony. W międzyczasie Gilmore zauważył również, że Brandon i Tiffany skończyli kolację. Brandon wszedł do windy, obejmując smukłą talię Tiffany. W pokoju 302 na 30. piętrze hotelu. Całowali się i przytulali, gdy zadzwonił telefon Brandona. Brandon natychmiast się zatrzymał i wyjął telefon z kieszeni. Na widok identyfikatora dzwoniącego spoważniał. Widząc, że Brandon nagle się zatrzymał, Tiffany nie mogła powstrzymać się od pytania: „Brandon, kto to?” Brandon odpowiedział: „Przyjaciel. Prawdopodobnie ma mi coś pilnego do powiedzenia. Możesz najpierw wziąć kąpiel!” Chociaż Tiffany była bardzo ciekawa, kto dzwoni do Brandona, zgodziła się i posłusznie weszła do łazienki. Tiffany nie wiedziała, kto dzwonił do Brandona, ale Gilmore wiedział. Zobaczył imię „Claire Carter” na ekranie telefonu Brandona. Po tym, jak Tiffany weszła do łazienki, Brandon odebrał telefon z wymuszonym uśmiechem. „Claire, co słychać?” Kobieta w telefonie zapytała niezadowolonym tonem: „Brandon, gdzie jesteś? Dlaczego tak długo nie odbierałeś telefonu?” „Claire, jestem na przyjęciu urodzinowym u przyjaciela. W pokoju było tak głośno, że nie słyszałem dzwonka telefonu” – odpowiedział Brandon łagodnym głosem. „U którego przyjaciela? Jestem twoją dziewczyną. Dlaczego mnie ze sobą nie zabrałeś?” „Claire, wszyscy tutaj na przyjęciu to mężczyźni. Jak mógłbym cię zabrać? Co by było, gdyby się w tobie zakochali?” „Jesteś gadatliwy. Okej, tym razem ci odpuszczę.” „Tak, moja bogini.” Po odłożeniu słuchawki Brandon odetchnął z ulgą. Gilmore pomyślał: „Brandon ma już dziewczynę!” Skoro Brandon tak się płaszczył przed Claire przez telefon, to musi ona pochodzić z wpływowej rodziny. Inaczej Brandon nie odesłałby Tiffany, gdy tylko odebrał telefon od Claire. Oczywiste było, że bał się Claire. Jeśli chodzi o Tiffany, była ona tylko zabawką Brandona. Wcale jej nie lubił. Brandon położył telefon na szafce nocnej i poszedł do łazienki. Gilmore spojrzał na telefon Brandona leżący na stole, myśląc: „Gdybym użył telefonu Brandona, żeby wysłać wiadomość do Claire, mówiąc jej, co robi Brandon, czy stałoby się coś interesującego?” Gilmore sięgnął po telefon Brandona na stole, ale jego palce przeleciały przez niego, jakby to była tylko iluzja. Nie mógł niczego złapać. Chociaż Gilmore widział telefon Brandona, nie był on przed nim. Był w pokoju w Hilton Hotel, który znajdował się co najmniej 10 minut jazdy samochodem od hotelu Brandona. Tak więc Gilmore nie mógłby zdobyć telefonu Brandona, chyba że jego ramiona byłyby długie na mile lub mógłby zakrzywiać przestrzeń. To jednak było niemożliwe i sprzeczne z prawami fizyki. W tym momencie na jego dłoniach pojawiło się słabe białe światło. To było tak, jakby księżyc kąpał jego ręce. Gilmore wiedział, że to jego mana. Mana wybuchnęła i otoczyła jego rękę. Gilmore nie mógł powstrzymać się od myśli: „Mana pojawiła się nagle. Czy mogę wtedy zdobyć telefon na stole?” Gilmore spróbował ponownie. Wyciągnął ręce w kierunku telefonu Brandona. Gilmore widział, że gdy się poruszał, powietrze falowało. Wydawało się, że niewidzialna bariera została przełamana. W mgnieniu oka telefon był blisko Gilmore'a. Gilmore podniósł go ręką, która była otoczona maną. Oczy Gilmore'a rozbłysły. Okazało się, że mana może przełamać barierę przestrzeni. Oznaczało to, że Gilmore uzyskał nadprzyrodzoną moc hiperszybkości. To odkrycie wprawiło Gilmore'a w zachwyt. Po zdobyciu telefonu Brandona, Gilmore szybko znalazł numer Claire. Wpadł na pomysł i wysłał wiadomość tekstową do Claire. Gilmore następnie usunął ją z telefonu, nie pozostawiając żadnych śladów. Potem odłożył telefon Brandona z powrotem na stół. Było tak, jakby nic się nie stało. Mana wokół dłoni Gilmore'a i fale w powietrzu zniknęły. Gilmore był spragniony wiedzy, jak zareaguje Claire, gdy zobaczy wiadomość, którą wysłał z telefonu Brandona. Myśląc o tym, źrenice Gilmore'a się skurczyły. Potem zobaczył luksusową willę. Piękna kobieta z długimi włosami i silną prezencją wyszła z willi. Wyglądała na wściekłą, ubrana w czerwony garnitur i czerwone szpilki, które podkreślały jej dobrą figurę. Wyglądała jak królowa. Idąc, rozkazała kilkunastu ochroniarzom na dziedzińcu: „Wszyscy za mną do Hilton Hotel! Dam nauczkę temu bękartowi i suce!” Ochroniarze byli zszokowani, ale natychmiast odpowiedzieli: „Tak jest, panno Carter”. Tą arogancką i ładną kobietą była nikt inny jak Claire. Była wściekła po otrzymaniu wiadomości, którą Gilmore wysłał z telefonu Brandona. Claire wsiadła do czerwonego Ferrari. W eskorcie kilku samochodów z ochroniarzami wkrótce odjechała z willi.