Jak mogłam nie znać twarzy kobiety, która, jak moja szwagierka powtarzała mi niezliczoną ilość razy, jest pierwszą i prawdziwą miłością Dereka? Zazdrość, jakiej nigdy wcześniej nie znałam, ogarnęła mnie, a serce ścisnęło się w klatce piersiowej, gdy patrzyłam, jak oboje śmieją się z czegoś, co powiedziała. „O… mój Boże! Ten kłamliwy, bezduszny, nikczemny, zdradziecki draniu!” – szepnęłam pod nosem, oczy zamazane łzami, a klatka piersiowa ściskała się coraz mocniej, aż poczułam, że brakuje mi powietrza. W końcu dziwne zachowanie Dereka zaczęło mieć sens. Jego była dziewczyna wróciła po wszystkich tych latach i chce mnie wyrzucić jak stare buty, dla niej. Chemia między nimi była wyraźna jak dzień, a gdy na nich patrzyłam, zdałam sobie sprawę, że przez wszystkie lata naszego małżeństwa nigdy nie śmiał się tak szczerze z niczego, co powiedziałam. „Och, proszę! Nie udawaj zdziwionej. Myślałaś, że przystojny i bogaty facet taki jak mój brat zostanie z kimś takim jak ty do końca życia? To była tylko kwestia czasu.” – rzekła moja szwagierka, Amanda, przewracając oczami i patrząc na mnie złośliwie. Nie słuchałam jednak niczego, co mówiła Amanda, ponieważ byłam zbyt zajęta próbą zrozumienia tego, co widzę i wydarzeń z początku wieczoru, zanim przyszłam tu na kolację. Widok Dereka wchodzącego do restauracji z jego byłą, która wtulała się w niego, jakby to było najnormalniejsze na świecie, był najgorszą rzeczą, jaką mógł mi zrobić po tym, jak rozbił mi serce na kawałki. Zauważyłam dokładną chwilę, gdy mnie zobaczył, siedzącą przy stoliku z jego matką i siostrą. Zdecydowanie nie wiedział, że tu będziemy, i wyglądał na zszokowanego, gdy nas ujrzał, ale natychmiast odzyskał spokój. Następnie zaprowadził swoją byłą do stolika po drugiej stronie pokoju, kładąc ręce na jej plecach jak idealny dżentelmen. Widok, jak zachowuje się wobec niej tak idealnie, podczas gdy nawet nie lubi często wychodzić ze mną publicznie, sprawił, że moje serce poczuło się tak, jakby wbił je w nie oszczep. Stolik był oczywiście dla nich zarezerwowany. Gdy tylko usiadła, podszedł do naszego stolika. „O co ci teraz chodzi, Amanda?” – spytał siostrę sztywno, pochylając się, by przyjąć pocałunek od matki. Unikał przy tym mojego wzroku. „Nie wiem, o czym mówisz. Tak czy inaczej, wszystkiego najlepszego z okazji urodzin.” – odpowiedziała Amanda, udając naiwność, ale nie mogła ukryć figlarności w swoim głosie ani zachowaniu. Wtedy złożyłam dwa i dwa i zdałam sobie sprawę, że to ona musiała zmienić lokalizację, którą wybrałam, na ten, wiedząc jakoś, że Derek przyjdzie tu ze swoją byłą, która jest jej najlepszą przyjaciółką. Amanda zrobiłaby wszystko, żeby sprawić mi ból i przypomnieć, że nie jestem jedną z nich. Zawsze tak było. Zastanawiałam się, jak długo Derek spotykał się ze swoją byłą, śmiejąc się za moimi plecami z tego, jaka jestem naiwna. „Dobry wieczór, pani Turner. Dobry wieczór, Amanda. Cześć tobie.” – odezwał się kobiecy głos. Ostatnie zdanie było skierowane do mnie. Nie patrząc, wiedziałam, że to była dziewczyna Dereka, która podeszła do naszego stolika. Obserwowałam, jak szczęśliwy uśmiech pojawia się na twarzach Amandy i jej matki, gdy ją zobaczyły. Obie mocno ją przytuliły, a ja poczułam, jak ściska mi się gardło, gdy na to patrzyłam. Nigdy nie zostałam przytulona przez żadną z tych kobiet w latach, odkąd je znałam. W rzeczywistości zazwyczaj starały się mnie unikać lub sprawiać mi problemy. Trzy kobiety szeptały teraz podekscytowane między sobą, wyłączając mnie i sprawiając, że czułam się jak niechciany śmieć pośród nich. Moje oczy spotkały się z oczami Dereka i zauważyłam, że patrzy na mnie z badawczym spojrzeniem. Jednak nic nie powiedział. Samotność i smutek, jakich nigdy wcześniej nie znałam, uderzyły we mnie, a w gardle utworzyła się ogromna gula. Nigdy nie będę kochana ani szanowana w tej rodzinie, zwłaszcza teraz, gdy ta kobieta wróciła do ich życia. Wiem to tak dobrze, jak znam swoje imię. Nie mogąc dłużej na nich patrzeć, wstałam gwałtownie, mamrocząc wymówki i opuściłam stolik, żeby wyjść na zewnątrz, choć nikt poza Derekiem nie zauważył, że odchodzę. Nie poszedł za mną, co było dobrze. Potrzebowałam oddechu świeżego powietrza z dala od niego i jego rodziny. Obraz jego bardzo pięknej byłej dziewczyny, z jej idealnymi blond włosami i drogą sukienką, wycięta nisko, odsłaniającą obfity dekolt, nie chciał wyjść mi z głowy, gdy stałam na zewnątrz w mroźnym chłdzie, a włosy wiały mi po twarzy. Czy to taki typ kobiety mu się podoba? Nic dziwnego, że nie może się zmusić, żeby mnie polubić, bez względu na to, jak bardzo się staram. Nagle powiał mnie zapach bardzo słodkich, kobiecych perfum, gdy otworzyły się drzwi restauracji, a chwilę później usłyszałam jej głos… głos kobiety, którą mój mąż wciąż tak wyraźnie kocha.