„To ja” – powiedziała Ophelia, patrząc na Natalie lodowato, z wyniosłym uśmiechem. Natalie odłożyła widelec i wyprostowała się. Uśmiechnęła się uprzejmie. „Jaki zbieg okoliczności, pani Ford”. „To nie był zbieg okoliczności” – odparła Ophelia, z zimnym uśmieszkiem. „Przyszłam z panią porozmawiać”. Natalie zaskoczyła się. Nic nie odpowiedziała, nie wiedząc, o co chodzi Ophelii. „Chciałam tylko