W ciągu zaledwie kilku minut reputacja Eliany runęła na dno. Dzięki intrygom Willow i odpowiednio wycelowanym kłamstwom, wszyscy teraz wierzyli, że Eliana jest jakąś wykrzywioną złoczyńcą. ***** Idąc obok nauczyciela, Eliana słuchała, jak ten uprzejmie mówił: "Panno Davis, pani matka jest znaną śpiewaczką operową i jedną z naszych najwybitniejszych absolwentek. To prawdziwy zaszczyt dla nas, że dołącza pani do wydziału aktorskiego Uniwersytetu Isonstead!" "Przyjście na Uniwersytet Isonstead zawsze było moim marzeniem i nie ma to nic wspólnego z moją matką" - odpowiedziała Eliana spokojnie. "Jeśli kiedykolwiek będzie pani czegoś potrzebowała, proszę śmiało zwracać się do mnie o pomoc." Nauczyciel cicho zachichotał, po czym dodał: "Chociaż chyba żartuję. Pani ojciec jest jednym z członków zarządu szkoły - niewiele mogę dla pani zrobić, czego sama pani nie załatwi." "Jestem tu tylko po to, żeby się uczyć jak wszyscy inni, więc proszę dać mi spokój z tym specjalnym traktowaniem, dobrze? To byłoby po prostu dziwne." Nauczyciel uniósł brew, wyraźnie zaskoczony. Większość dzieci z zamożnych rodzin zwykle nie traciła czasu, domagając się specjalnego traktowania już pierwszego dnia, ale Eliana? Robiła dokładnie odwrotnie. Gdyby nauczyciel przypadkowo nie rzucił okiem na jej pochodzenie rodzinne w podaniu, nigdy by się nie domyślił, że jej matką jest nikt inny jak legendarna diwa operowa, Lucy Davis, a jej ojcem, potężny magnat biznesowy Sebastian Davis, rodem z Dratora City. Z takim rodowodem Eliana mogła z łatwością pociągać za sznurki, żeby uzyskać specjalne traktowanie. Ale nie - jej skromność była powiewem świeżego powietrza, zwłaszcza w porównaniu z kimś takim jak Willow, która nie mogła wytrzymać pięciu minut bez wciskania wszystkim swojego nazwiska. Opinia nauczyciela o Elianie natychmiast poszybowała w górę. "Dobrze więc, nie będę naciskał. Jeśli będzie pani potrzebowała pomocy w poruszaniu się po kampusie, proszę dać znać - poproszę kogoś, żeby pani wszystko pokazał." W tym momencie grupka wysokich, uderzająco pięknych studentów drugiego roku z wydziału aktorskiego szła korytarzem w ich stronę. Nauczyciel zauważył ich i krzyknął: "Roman, podejdź tu na chwilę!" Na dźwięk tego imienia Eliana zesztywniała. Powoli odwróciła głowę i zobaczyła przystojnego młodego mężczyznę idącego w ich stronę. Przed jej podróżą w czasie Eliana była głęboko zakochana w Romanie. Od chwili, gdy po raz pierwszy zobaczyła go na imprezie dla studentów pierwszego roku, od razu się w nim zakochała. Roman pochodził z prestiżowej rodziny i błyskawicznie zdobył sławę dzięki swojemu debiutanckiemu filmowi, który przyniósł mu liczne nagrody i ugruntował jego pozycję jako jednego z najbardziej znanych aktorów w branży rozrywkowej. W następnym roku Willow zadebiutowała i zagrała u jego boku w swoim pierwszym filmie. Ich połączenie wywołało lawinę plotek o randkach. Początkowo fani zakładali, że to chwyt reklamowy filmu, ale prawda w końcu wyszła na jaw. Willow przypadkowo opublikowała na Twitterze zdjęcie siebie i Romana w łóżku. Wpadka ujawniła ich związek, a Roman postanowił przestać go ukrywać, publicznie potwierdzając ich romans. Eliana kochała Romana w milczeniu przez lata, po cichu trzymając się swoich uczuć. Kiedy weszła do branży rozrywkowej, jej największym marzeniem było, by pewnego dnia zagrać u jego boku. Nawet gdyby to była tylko nieznacząca postać drugoplanowa, to i tak by jej wystarczyło. Prawie dostała swoją szansę. Jej pierwsza rola po ukończeniu studiów miała zapewnić jej rolę u boku Romana. Ale Willow wyrwała jej tę możliwość spod nosa. Chociaż Eliana nigdy nikomu nie wyznała swoich uczuć, Willow jakoś o tym wiedziała. Wykorzystując sprytne intrygi, zbliżyła się do Romana, zanim Eliana zdążyła, ostatecznie zdobywając jego serce. W swoim poprzednim życiu Eliana rozpaczała, jak sprawy potoczyły się tak źle, nie mogąc tego zrozumieć. Ale teraz znała prawdę: Willow była podróżniczką w czasie, kimś, kto miał wiedzę o przyszłości. W ten sposób udało jej się zdobyć przewagę. Co ciekawe, widok Romana teraz nie wywoływał w Elianie tych samych uczuć, co kiedyś. Jej serce pozostało spokojne. Eliana powoli odwróciła wzrok, gdy Roman podszedł do nauczyciela i powiedział: "Dzień dobry, panie Flores." Nauczyciel, Samuel Flores, spojrzał na Elianę, a następnie powiedział: "Eliano, to jest Roman. On również jest na wydziale aktorskim. Poproszę go, żeby pokazał ci kampus." Oczy Romana spoczęły na Elianie i uśmiechnął się. "Cześć." Ale Eliana nie odpowiedziała mu. Zamiast tego zwróciła się do Eli i powiedziała: "W porządku. Mogę sama się rozejrzeć. Dziękuję." Po tych słowach Eliana odwróciła się i odeszła, nie poświęcając Romanowi ani jednego spojrzenia. Wzrok Romana spoczął na jej oddalającej się sylwetce, aż zniknęła za rogiem. "Panie Flores" - zapytał Roman Samuela - "czy ona jest w pana klasie?" "Tak, to studentka pierwszego roku i ma całkiem ciekawe pochodzenie" - odpowiedział Eli z wymownym spojrzeniem. Jako przewodniczący samorządu studenckiego, Roman był dobrze powiązany z kadrą i miał z nimi świetne relacje. Słysząc komentarz Eli, poczuł, że jego ciekawość Eliany wzrasta. Teraz naprawdę nie mógł się doczekać popołudniowej imprezy dla studentów pierwszego roku. ***** Eliana ledwo złapała oddech po wyjściu z budynku, kiedy zobaczyła zbliżającą się do niej znajomą grupę. Cztery postacie zbliżały się, a Cameron kroczył dumnie, otoczony przez trzech mężczyzn. Po jego lewej stronie był Tomasz, a dwaj pozostali, Landon Mitchell i Adam Hall, również byli jednymi z najbardziej wpływowych postaci w szkole. Tomasz, ubrany w zwykłą brązową kurtkę bejsbolową, paplał bez przerwy. "Cameron, jak wygląda moja kuzynka? Naprawdę ją zostawiłeś? O nie, jak ja to wytłumaczę tacie dziś wieczorem? Nigdy nie powinienem był cię wysyłać po nią!" Adam prychnął i wtrącił się: "Oczywiście, że ją zostawił. Serio, Tommy, oszalałeś, prosząc Camerona, żeby kogoś odebrał? Czekaj, Cameron? Nie ma mowy, żebyś naprawdę poszedł, stary. Czy zawarliście jakąś podejrzaną umowę czy coś?" Twarz Tomasza natychmiast wykrzywiła się w udawanym oburzeniu. "Podejrzana umowa? Za kogo mnie uważasz? Ale hej, jeśli Cameron jest w to wkręcony, to znaczy... Chyba mógłbym to przeboleć i—" "Zamknij się." Lodowate spojrzenie Camerona przerwało mu w pół zdania. Cała czwórka śmiała się i dogryzała sobie podczas marszu. Na końcu ścieżki stała Eliana, a oczy Camerona nie opuszczały jej od momentu, gdy ją zauważył. Pozostała trójka zauważyła ją, gdy się zbliżali, a ich reakcje nie mogły być bardziej dramatyczne. "Cameron, czy my serio czekamy tutaj na nią? Czy nie jest za wcześnie? Kuzynki Tommy'ego prawdopodobnie jeszcze tu nie ma. Czy powinniśmy po prostu iść do jej klasy?" - zasugerował Adam, wciąż rozglądając się bezradnie. "Ona stoi tuż przed tobą" - odpowiedział Cameron z lekkim uśmieszkiem. Cała trójka gorączkowo rozejrzała się wokół, tylko po to, by zdać sobie sprawę, że anielska dziewczyna stojąca przed nimi to nikt inny jak kuzynka Tomasza. Tomasz i pozostali byli kompletnie oszołomieni. Byli przygotowani na spotkanie z kimś zwyczajnym lub wręcz brzydkim, ale to? To był zupełnie inny poziom.