Vanessa Speszona jego widokiem, unoszę lekko brwi. W przeciwieństwie do mnie, on, wychodząc z windy, ma jedynie puste spojrzenie. – Widzę, że w końcu wstałaś – mówi. – Myślałem, że już nigdy nie wyjdziesz z łóżka. – Wyczuwam w jego tonie drwinę. – Dlaczego miałabym leżeć w łóżku cały dzień? – Krzyżuję ramiona, próbując udawać, że absolutnie nic nie wiem o wczorajszej nocy. Ale i tak czuję się troc