Vanessa Gdy tylko drzwi windy się otworzyły, wyszłam pierwsza, kładąc dłoń na piersi, by złapać oddech, i ruszyłam korytarzem, aż się do mnie odezwał. – A dokąd to się pani wybiera? To zła droga. Zatrzymałam się w miejscu i ze spuszczoną głową zawróciłam w jego stronę. – Nie wiedziałam – powiedziałam. – W takim razie dlaczego pani prowadziła? – Nie wiem. – Wzruszyłam ramionami, wciąż nie podnosząc