W tej chwili serce Henry'ego jakby nagle zostało ściśnięte przez parę niewidzialnych, silnych dłoni. W uszach nieustannie rozbrzmiewał mu dzwon pogrzebowy. Już miał wyrwać duszę Henry'ego z ciała. Ta niewielka możliwość, niemal zapomniana przez Henry'ego, tkwiła jak cierń w małej ranie w jego sercu. Rana rozdarła się i powiększyła, tworząc ogromną bliznę. Krew trysnęła. Henry zastanawiał się kiedy