W momencie, gdy ręka Yasmin dotknęła Camerona, gotowa wstrzyknąć środek uspokajający, Cameron błyskawicznie chwyciła jej prawy nadgarstek i gwałtownie go przekręciła, aż rozległ się ostry trzask. Strzykawka upadła na podłogę. Ręka Yasmin złamała się z ostrym trzaskiem i zwisła bezwładnie. "Ała, moja ręka!" krzyknęła z bólu. "Doktor Jensen." Pielęgniarki zamarły w panice. Zastanawiały się: "Ten pacjent oszalał. Ona nie tylko nas zaatakowała - ona złamała rękę doktor Jensen". Obserwując Yasmin wijącą się z bólu, Cameron wydała z siebie zimny śmiech. W jej poprzednim życiu to właśnie ta bezduszna lekarka wzięła pieniądze od jej rodziców i, nie bacząc na etykę lekarską, zmusiła ją do operacji zmiany płci wbrew jej woli. To okrutna prawa ręka Yasmin zmusiła wtedy Camerona do stania się mężczyzną, całkowicie ignorując to, czego pragnęła. Yasmin na to zasłużyła. W chwili złamania jej ręki w sali operacyjnej wybuchł chaos. Wykorzystując zamieszanie, Cameron zeskoczyła z łóżka operacyjnego i wyszła z sali. Na zewnątrz korytarz był pusty. Na taką operację nie pojawił się żaden członek jej rodziny - ani rodzice, ani siostra. Cameron rozmyślała: "Czy naprawdę byli tak pewni, że będę tu leżeć jak marionetka, pozwalając im pociągać za wszystkie sznurki? A może po prostu nie obchodziło ich, czy żyję, czy umrę?" Wydała z siebie kolejny zimny śmiech, zastanawiając się: "To ma sens. Jestem tylko pionkiem w ich małżeńskim układzie, narzędziem, które ma im pomóc wspiąć się po szczeblach społecznych. A kogo obchodzi narzędzie? Oczywiście, że nie zawracaliby sobie głowy, żeby się pojawić." Powoli odwróciła się, by spojrzeć na drzwi sali operacyjnej, a jej spojrzenie było lodowate. W jej poprzednim życiu to z tego właśnie pokoju jej i tak już tragiczne życie przybrało gorszy obrót, pogrążając ją w ciemności tak głębokiej, że nie było powrotu. Tym razem to ona miała przejąć kontrolę nad swoim życiem. Cameron zacisnęła pięści i wróciła do sali szpitalnej, przebrała się z sukienki i wsunęła we własne ubrania, po czym podniosła telefon. Gdy tylko ekran się podświetlił, pojawiła się nowa wiadomość. Amelia Chapman: [Cameron, jeśli zdobędziesz mi sto zdjęć Elijaha Moore'a, pójdę z tobą na randkę.] Amelia była "narzeczoną" Camerona, it-girl w ich szkole. Cameron nie spodziewała się, że to zwykle lodowata Amelia, która nigdy nawet na nią nie spojrzała, odezwie się do niej jako pierwsza. Piękne oczy Camerona lekko się zmrużyły, gdy na jej twarzy pojawił się słaby, subtelny uśmiech. Jej oszałamiająca twarz była naznaczona rozbawieniem. Wiadomość była dokładnie taka sama jak ta z jej poprzedniego życia - czekała w jej skrzynce odbiorczej w momencie, gdy wywożono ją z sali operacyjnej. Wtedy, po przymusowej operacji, Cameron spędziła siedem dni w szpitalu na rekonwalescencji. Pierwszą rzeczą, którą zrobiła po wypisaniu, było spełnienie małego życzenia Amelii. Wtedy, gdy Cameron przyniosła zdjęcia Amelii, została natychmiast oskarżona przez najlepszą przyjaciółkę Amelii o bycie jakimś creepem, który obsesyjnie robi ukradkiem zdjęcia jej współlokatorce. Twierdzili również, że tak naprawdę lubi facetów, ale zaręczyła się z Amelią pod fałszywym pretekstem. Wykorzystując to jako wymówkę, Amelia udała się prosto do Wallace Villa i zerwała zaręczyny. Z powodu zerwanych zaręczyn Martin i Heidi pobili Camerona tak mocno, że pękły jej żebra i nie była w stanie nawet odpełznąć z podłogi. Powiedzieli jej, że jeśli nie odzyska Amelii, zostanie na dobre wyrzucona z rodziny Wallace. Była hospitalizowana przez pół miesiąca, a ani jej rodzice, ani siostra ani razu jej nie odwiedzili. Przed wypisaniem Cameron stanęła na dachu szpitala, aby zaczerpnąć świeżego powietrza, i ktoś ją popchnął od tyłu. Spadła z wysokości około piętnastu metrów, uderzyła głową w dół i zginęła na miejscu. Jej ciało roztrzaskało się przy uderzeniu, a jej krew i mózg rozprysnęły się wszędzie. Przechodzący ludzie krzyczeli i uciekali, zasłaniając usta. Jej zwłoki leżały na lodowatym betonie przez dwa dni i jedną noc, przykryte jedynie kurtką jakiegoś obcego mężczyzny. Jej rodzice i siostra przyszli odebrać ciało Camerona dopiero po wielu telefonach ze szpitala, a i wtedy wszystko, co zrobili, to zapłacili za jej kremację. Nie pofatygowali się nawet, żeby zabrać jej prochy.