Zahara – Kim jesteś? – zapytał wysoki mężczyzna o średniej długości włosach i ostrych, wyraźnie zarysowanych rysach twarzy, unosząc gęstą brew. Ton jego szorstkiego, głębokiego głosu nie zdradzał radości. Wciągnął powietrze nosem i zacisnął zęby, mierząc mnie wzrokiem. Moje ciało mimowolnie zadrżało. – Zapytam jeszcze raz… – powiedział, robiąc krok w moją stronę. – Kim jesteś? Jego oczy miały niez