Po chwili Hackett odsunął dłonie Cheryl od swojej talii i powiedział: – Śpij. Ja posiedzę na kanapie. Cheryl natychmiast się uśmiechnęła i odparła: – Dobrze! Posłusznie wróciła do łóżka i patrzyła, jak Hackett z powrotem siada na sofie. Potem spokojnie zamknęła oczy. Hackett usiadł na sofie naprzeciwko i patrzył na Cheryl leżącą na szpitalnym łóżku. Jego wspomnienia powróciły do krwawej sceny sprz