W każdym razie, Róża nie odważyłaby się przedstawić Jensenowi. Już samo zobaczenie go było błogosławieństwem, za które była wdzięczna. – Akceptuję! – powiedziała Róża stanowczo, głośno i wyraźnie, wpatrując się w powstrzymujące oczy Jaya. Jej wzrok spoczął na długopisie w dłoni Jaya, ale Jay zacisnął na nim dłoń, jakby wcale nie zamierzał jej go pożyczyć. Niezrażona Róża otworzyła swoją delikatną