Róża osunęła się słabo na ziemię. Z obolałym sercem, z trudem wlokła swoje zmęczone ciało i wróciła do Wspaniałego Miasteczka. Dzieci smacznie spały, a Róża przykucnęła na sofie, obejmując kolana. Schowała twarz w kolanach i gorzko szlochała. Martwiła się o Jensona! Współczuła też Jayowi. Czuła, że nie może nic dla nich zrobić, a to czyniło ją jeszcze bardziej smutną i zrozpaczoną. Płacz dobiegają