„Ha ha ha…” Bella roześmiała się głośno, a jej marionetka mogła jedynie naśladować jej śmiech. Justin zmarszczył brwi. – Dziękuję za komplement, panie Salvador. Ale nie musi się pan krępować. Mogę napisać setki takich kaligraficznych dzieł dziennie, więc zabranie jednego to dla mnie żadna strata. Bella uśmiechnęła się szyderczo, a twarz Justina zesztywniała. Ścisnął mocno pięści. – Panie Salva