Twarz Roberta pobladła, gdy zobaczył, jak Laura wskazuje na duriana. Nie mógł uwierzyć w jej bezwzględność. – Lau, mówisz poważnie? – miał nadzieję, że powie, że to tylko żart. Ale Laura nie żartowała. Zwróciła się do kelnera i powiedziała: – Proszę przeciąć tego duriana na pół. Nie jest łatwo klęczeć na całym. Twarz Roberta przybrała głęboki fioletowy odcień, był zbyt wściekły, by cokolwiek powie