„Jaką książkę pan szuka?” – pytam, myśląc, że gdyby opisał mi okładkę, byłabym w stanie mu pomóc. Cisza. Odwracam się i go nie widzę. Serce podskakuje mi do gardła. „Klaus?” Nadal nic. Pędzę między regałami, wołając go. Nadal cisza, zresztą wydaje się, że nikogo innego tu nie ma. „KLAUS!” – jestem zdesperowana. Serce wali mi jak oszalałe, oddech przyspiesza, słabo wołam go jeszcze raz. Na