Zauważyłem, że Neah powstrzymuje śmiech.
Nie jestem wampirem – mamroczyłem, będąc zirytowanym. – Jestem wilkołakiem, a ty jesteś likantropką
Jej szczęka opada, a głowa zaczyna się trząść.
– Nie… nie, mylisz się – Jej miękkie, niebieskie oczy błysnęły w kierunku Neah. – Pomóż mi, proszę.
Jej głos jest cienki i piskliwy.
– Ja też jestem likantropką – szepczała Neah, jej oczy wpatrywały się w J
















