Uśmiecha się do mnie. – Ale spójrz na ciebie teraz. – Wciąż jestem mała – szepnęłam, mając na myśli porównanie do innych kobiet w stadzie. – To, co chcę powiedzieć, Neah, to że w ogóle nie powinnaś przeżyć podróży tutaj, a jednak jakoś to zrobiłaś. – Bo jestem wilkołakiem? – Może. Może dlatego, że byłaś ze swoim prawdziwym partnerem. Może dlatego, że masz większą niż myślisz pragnienie życia.