Budzę się w środku dnia i widzę Lindy siedzącą w fotelu z szeroko otwartymi oczami, sztywno i nieruchomo. Ziewam i siadam. – Hej, jak długo już nie śpisz? – pytam sennie. – Godzinę, może dwie… – odpowiada cicho, a ja przechylam głowę. – Dlaczego mnie nie obudziłaś? Siedziałaś tak przez cały ten czas? – pytam, a ona wzrusza ramionami. – Nie chciałam ci przeszkadzać. Przepraszam, że zasnęłam. To był