Po tych słowach Isabella odwróciła się, by odejść. Nathan nagle wystąpił naprzód, jego żelazny uścisk mocno ścisnął jej nadgarstek. Ból zmusił Isabellę do gwałtownego wdechu. – Isabello, dokąd idziesz? Musisz wrócić ze mną do domu – zażądał Nathan. Chłodne spojrzenie Isabelli spoczęło na jego dłoni. Nathan nigdy się nią nie przejmował, nawet nie wiedząc, że jej delikatna skóra może posiniaczyć się