Mateo, perspektywa pierwszoosobowa~ Za kilka godzin mogę być martwy, więc musiałem ją pocałować, żeby ją przynajmniej uciszyć. Jej twarz była pusta, biała jak śnieg. "Ariana, musisz trzymać się z daleka od tego," powiedziałem, odgarniając kosmyk jej włosów. "Nie, Mateo, nie zostawię cię, żebyś sam się z nimi mierzył, a ten pocałunek nic dla mnie nie znaczy," odpowiedziała. Ach, ta tupet tej dziew