~DAMON~ Stukałem nieustannie długopisem o stół, podrygując nogą, i podniosłem wzrok dopiero, gdy usłyszałem, jak Luca odchrząknął. – Ehm, Alfo? – odezwał się, a ja zmierzyłem go wzrokiem. – Co? – warknąłem szorstko, a on przełknął ślinę. – Czytasz tę samą stronę od ponad godziny – zauważył. – No i? – No i może powinieneś spróbować przewrócić kartkę? – wypalił, a ja jęknąłem, po czym odrzuciłem tec