W samochodzie Margaret odkręciła butelkę wody i podała ją Yunice. "Bądź grzeczna, napij się. Poczujesz się lepiej..."
"Dziękuję, pani Margaret."
Widząc tak osłabioną Yunice, Margaret zaszły łzy w oczy.
Otarła oczy chusteczką, zanim uruchomiła samochód i pojechała do apteki, aby kupić Yunice lekarstwo na żołądek.
Yunice milczała i trzymała się z dala od Margaret.
Jej wzrok był utkwiony w krajobraz
















