Noel spojrzał na jej blade policzki, które teraz oblał rumieniec zażenowania. Jej rzęsy delikatnie drżały. Subtelna słodycz jej wyjątkowego zapachu wypełniła przestrzeń między nimi, poruszając w nim coś głębokiego. Z trudem powstrzymał się. – Nie mówiłaś, że to ja zadzwoniłem po Damiana, żeby się tobą zajął? – To nie byłeś ty – odparła Whitney z determinacją w głosie. – Skoro nie ja, to kto? My