Sandra dorastała z Hendriksem, więc znała posiadłość Freemanów lepiej niż Noelle. Ledwie weszła do domu, podeszła do starszej pani, wołając: "Babciu Ofelio!" "Och, to Sandy!" Babcia Hendriksa, Ofelia Jones, była zachwycona. "Pozwól mi się na ciebie napatrzeć. Znowu schudłaś?" "Wcale nie. Popatrz! Zrobiłam dla ciebie kotleciki krabowe" - odpowiedziała Sandra. "Ty moja słodka! Jaka troskliwa" - pochwaliła Ofelia. Obie czule rozmawiały, a Ofelia promieniała radością. Jednak w momencie, gdy zbliżyła się Noelle, jej uśmiech wyraźnie zbladł. Noelle udawała, że nic nie zauważyła i z szacunkiem się przywitała: "Babciu". Ofelia spojrzała na nią i już miała coś powiedzieć, ale Noelle przeniosła uwagę na górę schodów i zawołała: "Mamo". "Pani Freeman" - przywitała się Sandra, prostując się. Jeszcze przed chwilą opierała się o ramię Ofelii. Na widok osoby stojącej na szczycie schodów stała się bojaźliwa. "Witaj, Sandro." Beatrice Robertson, matka Hendriksa, skinęła jej głową na powitanie. Jej postawa była nieco zdystansowana, ale wciąż uprzejma, co uniemożliwiało postawienie jej zarzutów. Następnie zwróciła się do Ofelii i przywitała: "Mamo". Ofelia odpowiedziała jedynie lekkim pomrukiem, a jej wyraz twarzy był jeszcze bardziej lodowaty niż Beatrice. Mimo to Beatrice zdawała się tym nie przejmować. Spojrzała na jedzenie, które przyniosła Sandra i skomentowała: "Lekarz mówił, że mama ostatnio ma problemy z trawieniem. Kotleciki krabowe są zbyt tłuste. Nie nadają się dla niej do spożycia." Po krótkiej przerwie poleciła kamerdynerowi, Grantowi Earle'owi, zabrać przekąski: "Zabierz je do kuchni, Grant." Podczas całej wymiany zdań Beatrice nie zadała sobie trudu, aby skonsultować się z Ofelią lub nawet spojrzeć na Sandrę. Sandra była bardzo dobra w zdobywaniu sympatii ludzi. Ale bez względu na to, jak bardzo się starała, Beatrice nigdy jej nie polubiła. Beatrice zawsze zachowywała chłodną, zdystansowaną postawę. Traktowała ludzi z gracją i elegancją, nigdy nie wykraczając poza ogólną uprzejmość. To Beatrice upierała się, aby spełnić życzenie zmarłego męża. Nalegała, że jeśli Noelle naprawdę zaginęła i nie można jej odnaleźć, to wcześniej ustalone zaręczyny naturalnie nie dojdą do skutku. Ale skoro Noelle wróciła do rodziny Swansonów, to ona powinna poślubić Hendriksa. Gdyby nie upór Beatrice, Noelle nie byłaby teraz panią Freeman. Oczywiście Sandra czuła urazę do Beatrice. Ale nigdy nie odważyła się tego okazywać otwarcie. Beatrice z kolei nie zwracała uwagi na to, co czuje Sandra. Po wydaniu poleceń Grantowi, zwróciła się do Noelle i powiedziała: "Chodź ze mną na górę." "Dobrze" - odpowiedziała Noelle i ruszyła na górę. Gdy dotarły do herbaciarni, Beatrice wręczyła Noelle wizytówkę. "Znalazłam przez znajomych starego lekarza medycyny alternatywnej. Idź do niego jutro i pozwól mu pomóc ci z twoim zdrowiem." Noelle zacisnęła usta i nie sięgnęła po wizytówkę. Prawie tak, jakby wiedziała, o czym myśli Noelle, Beatrice kontynuowała: "Ty i Hendriks jesteście małżeństwem od dwóch lat. Czas zacząć myśleć o posiadaniu dzieci. "Sandra była wychowywana przez Ofelię, więc może być do niej trochę uprzedzona. Ale gdy tylko będziesz miała dziecko, nie będzie ci już sprawiała kłopotów." Rzadko zdarzało się, żeby Beatrice tyle mówiła do Noelle. Noelle trzymała głowę spuszczoną i nie odezwała się słowem. Widząc to, Beatrice dodała: "To, co się stało ostatnim razem, było tylko wypadkiem. Minął już ponad rok. Musisz iść dalej." Słowa Beatrice sprawiły, że Noelle zadrżała i mocno zacisnęła ręce po bokach. Nawet dolna część brzucha odruchowo ją zabolała. Czy to był wypadek? Oczywiście… że nie. Pomimo tego, co wszyscy mówili, aby ją pocieszyć, Noelle wiedziała lepiej niż ktokolwiek inny, że to nie był żaden wypadek. Sandra celowo spowodowała, że spadła ze schodów!