Amelia Patrzyłam na Agrona stojącego w holu, jakby był jego właścicielem, z tym jego zadowolonym uśmieszkiem, otoczonego przez wojowników. Pewne wspomnienie zaświtało w mojej świadomości, ale zanim zdążyłam je uchwycić, zniknęło. Wpatrując się w niego, wiedziałam, że powinnam coś pamiętać, ale nie mogłam sobie przypomnieć, niezależnie od tego, jak bardzo się starałam. "Amelio, jak tam mój ulubi