Kiara Przestaję myśleć o krokach i pozwalam muzyce mnie prowadzić. Energia w pomieszczeniu jest zaraźliwa, gdy zaczynam poruszać się w synchronizacji z resztą. Kiedy schylam się i podnoszę z podłogi, zauważam Treya, który obserwuje mnie z drugiego końca sali, z uśmieszkiem igrającym na jego idealnych ustach. Cholera, prawie o nim zapomniałam. Myślę, żeby po prostu przestać, ale równie dobrze mogę