Raina – Hej, Harry. Czy tak brzmiałam? Mój głos odbijał się echem w mojej głowie, a ja próbowałam powstrzymać się od rzucenia słuchawką i zapomnienia o tym wszystkim. Nie chciałam tego robić, ale nie widziałam innego wyjścia. Martwiłam się o niego i musiałam usłyszeć jego głos, zanim doszczętnie zwariuję. Wzięłam głęboki oddech i zmusiłam się, żeby mówić dalej. – Hej, Harry – powtórzyłam. – Chciał