Aurora: – Jak się czujesz? – zapytała Natalia, a ja uśmiechnęłam się, kręcąc głową. Nie potrafiłam nawet opisać, jak bardzo byłam wdzięczna za to, że nie tylko trwała u mojego boku podczas porodu, ale także wspierała mnie bardziej niż siostra, pomimo trudnej sytuacji, w jakiej się znalazłam. – Dobrze się czuję – powiedziałam, przesuwając się, by mogła usiąść obok mnie. Mariana, która stała w pokoj