„Co do cholery jest?” – warknął Kade, jego szorstka dłoń ściskając mi nadgarstek. Z trudem nachyliłam się nad stołem, podczas gdy Kade i Alec wpatrywali się w blednący, żółtawy siniak na mojej bladej skórze. „To siniak” – rzuciłam, próbując wyrwać rękę z ich uścisku. Oczy Kade’a stwardniały na mój opór, a z moich ust wydobył się jęk, gdy szarpnięciem posadził mnie sobie na kolanach. „Co pan ro