Damon siedział przy łóżku, z spokojnym wyrazem twarzy obserwując Nylię. Ostatnie wspomnienie sprzed utraty przytomności powróciło do głowy Nyli. Przygryzła wargę i spojrzała w dół. „Pan Sumner, dziękuję za uratowanie mnie.” Gdyby nie dotarł na czas, mogła tylko wyobrażać sobie, co mogłoby się stać. „Stało się tak, ponieważ nie przemyślałem wszystkiego wystarczająco dokładnie. Przepraszam” – po