Wkrótce skończyliśmy jeść, a Evan od razu poszedł do pokoju. Był w bardzo złym nastroju i nie mogłam go za to winić, jego matka była dla niego jak cierń w boku. – Jak w pracy? – zapytała Helena, gdy do niej dołączyłam. – W pracy dobrze, radzę sobie coraz lepiej – poinformowałam ją. – To dobrze – odparła. Nikt nie wspomniał o pani Evelyn, bo wszyscy byliśmy trochę zdezorientowani. Po obejrzeniu tel