Kiedy byłam gotowa, Evan wrócił i odświeżył się. – Śniadanie? – zapytała Helen, widząc, jak schodzę po schodach. – Nie, nie jestem głodna – odpowiedziałam. Podeszłam do salonu. Wyjęłam telefon i wybrałam numer do Andrzeja, żeby mnie odebrał. Nie chciałam już, żeby Evan woził mnie do pracy, jego rodziców i tak nie było. – Dzień dobry – powiedziałam, kiedy odebrał. – Dzień dobry, proszę pani – odpow