Ava Podążałam za długimi krokami Chrisa, który kierował się w stronę odosobnionego gąszczu, a moje serce waliło jak szalone. Pomimo jego zapewnień, w dołku żołądka skręcał mi się okropny strach – i to nie bez powodu. – Nie powinnaś tu przychodzić – powiedział, nawet nie oglądając się za siebie. – Mówiłem, żebyś poszła do samochodu. Uparto wysunęłam brodę. – Chyba żartujesz, że zostawię cię same