Chris Medyczka opatrywała moje rany – a przynajmniej te niewielkie, które mi pozostały – w pomarańczowym blasku ognia w kominku. Tutaj, wreszcie po powrocie do Packhouse, czułem, że mogę oddychać. Starszyzna, obserwująca z boku, wierciła się niespokojnie na swoich miejscach. – No więc? – zapytała Elise. – Nasz Alfa będzie w porządku? Pielęgniarka cofnęła się, kręcąc głową z oszołomieniem, jej pal