Odwracam głowę i widzę obu ojców patrzących na nas. – Może przestaniesz całować moją córkę na tyle długo, żebyśmy mogli zjeść deser, Rik? – upomina mnie pan Nelson.
– Przepraszam, panie, ale pana córka jest po prostu zbyt niesamowita, żebym przegapił takie chwile – odpowiadam.
Kiwa głową ze zrozumieniem. – Dopóki rozumiesz, że moja córka jest jeszcze niepełnoletnia i czeka na swojego partnera. –
















