– Nie – Powstrzymuję go, zanim zdąży cokolwiek powiedzieć. Król odwraca się, by na mnie spojrzeć. Jego wyraz twarzy jest całkowicie pusty. – To są moi ludzie, o których mówimy – – Zdrajcy – przypominam mu. – To nie ma znaczenia – – Niezbyt przyjemne uczucie, prawda? – uśmiecham się i dalej przeglądam swoje akta. – Być tą mniejszą rybką jest do bani, nie uważasz? – – Perry – warczy w moją stronę. –