Asher! Cynthia deptała mi po piętach, gdy wyszedłem z akademika i ruszyłem przez kampus. Truchtała, żeby dotrzymać mojego szybkiego tempa. Nie zamierzała się poddać, prawda? Z westchnieniem zwolniłem, żeby mogła normalnie iść obok mnie. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebowałem, było, żeby się przemęczyła przeze mnie. Zgodnie z obietnicą, jak tylko złapała oddech, zaczęła go używać. Wyglądało na to, ż