Damien mógłby wziąć ją na kanapie, a Ana by mu na to pozwoliła. Kochaliby każdą sekundę tego, ale ona rozumiała, co miał na myśli.
"Dobrze," zgodziła się w końcu.
Jego głowa opadła. Oparł czoło o jej ramię, oddychając ciężko. "Co my robimy, Ana?" zapytał niepewnie Damien.
"Nie wiem," wyszeptała, gładząc go po włosach. "Co chcesz, żebyśmy zrobili?"
Damien w końcu podniósł głowę. "Chcę ciebie. Myśla
















