Damien przesunął dłońmi wzdłuż jej boków i oparł je na biodrach, przyciskając się do niej, jednocześnie atakując jej usta. Na kilka minut zupełnie zapomniał, gdzie są, ale nie trwało to tak długo, jakby tego potrzebował. – Wynocha do pokoju! – usłyszeli krzyk. Ana i on wybuchnęli śmiechem. Niechętnie oderwali się od siebie i zaczerpnęli powietrza, by się uspokoić. – Co dalej? – zapytał. – Chciałab