Andre’s POV
Przez łzy, które mnie oślepiały, wbiegłem po schodach i zacząłem walić pięściami w drzwi. Każde uderzenie przeszywało moje ramiona bólem, ale nie potrafiłem się powstrzymać. Ten ból, paradoksalnie, sprawiał mi ulgę; odciągał myśli od złamanego serca.
„Andre?” – usłyszałem jej głos, gdy otworzyła drzwi. Wytarłem oczy i nos rękawem, żeby lepiej ją widzieć. Wyglądało na to, że szykowała s






