Andre’s POV
Nie pamiętam drogi ze szpitala w Atlancie. Jeszcze przed chwilą zataczałem się przed salą Isaaca, walcząc ze łzami, a potem – jakbym tylko mrugnął – stałem w sypialni, odwrócony twarzą do ściany, gapiąc się w nicość.
Nawet nie próbowałem powstrzymać ataku paniki. Zwykle ignorowałem Louise i te wszystkie okropne rzeczy, które mi wmawiała, ale tym razem otworzyłem jej drzwi na oścież i s






