Punkt widzenia Olivii Zobaczyłam, jak uśmiech wpełza na jej twarz. "No w końcu! Jakieś dobre wieści. Czekałam, aż ty wreszcie..." "Olivio? Olivio? Słuchasz mnie? Olivio!" Wstrząsnęłam się i zorientowałam, że wpatruję się w matkę. Drzwi były otwarte, a ona wystawiała głowę. Widziałam, jak matka patrzy na mnie ze złością. Odpłynęłam myślami i wyobrażałam sobie, co powie, jeśli powiem jej, że uciekam